Willy Rekveld
19 oktober 2022
Wees ons genadig
Bij Lucas 18,9-14
Waarvoor zeg ik, zeggen wij dank? Danken wij omdat ik, wij het zo goed doen. Met een mooi woord noemen we dit zelfgenoegzaamheid. In ons leven hebben we in ons doen en laten genade nodig, zodat we vanuit die genade het leven kunnen delen.
In het evangelie van Lucas is er een die vooraan staat en is er een die achteraan staat. Waar ga ik, wij staan? Het is goed om daarover na te denken. Ga je vooraan gaat staan of in je zelfgenoegzaamheid denken dat je beter bent dan degene die achteraan staat, jezelf niet afzonderen. Of je nu vooraan staat of achteraan het is goed om jezelf een spiegel voor te houden.
Een wijze gedachte die ik van mijn moeder meekreeg is: ‘Wat je bij een ander ziet aan tekorten loop je vaak zelf mank aan’. Met andere woorden in het leven van alle dag niet te snel een oordeel hebben. Degene die vooraan staat heft zijn hoofd op en dankt omdat hij niet zo is als zij die aan de rand staan van de samenleving. Hij noemt de dingen die hij zo goed doet. Die achteraan staat durft zelf zijn ogen niet op te slaan en bidt om ontferming, om genade. Hij weet dat hij niet perfect is.
Het verhaal zegt dat die achteraan stond gerechtvaardigd of mag je het blijer noemen naar huis ging als hij die dacht, ik ben perfect. Mijn wens is, dat wij in genade, ontferming blije, gerechtvaardigde mensen zijn met zelfkennis.
Parochievicaris Willy Rekveld
