Willy Rekveld
12 maart 2025
In ons denken en doen veranderen wij. Herinneren ons verhalen, gedachten die wij op onze levensweg opdoen. Verhalen, woorden door de mensen die wij ontmoeten. Zo worden wij gevorm in het leven.
Zo denk ik terug aan wat mijn opa zei over de berg als metafoor. Mensen beklimmen bergen om aan de top te komen en ervaren dat ze niet meer hoger kunnen. Ze zijn aan de top. Aan de top van hun kunnen. Om iets nieuws te ontdekken. Om een nieuwe uitdaging aan te gaan moeten ze de berg weer afdalen.
In bepaalde periodes van het leven heb ik dat ook wel ervaren. Groeien in het leven noem ik dat.
Jezus gaat de berg op. Hij neemt met zich mee Petrus, Johannes en Jakobus. Jezus gaat in gebed en Zijn gelaat verandert. Zijn kleren worden stralend wit. Twee manen, Mozes en Elia, wet en profeten, praten met Jezus over wat staat te gebeuren in de weg die Jezus gaat. Een stem klinkt uit een wolk: "Dit is mijn Zoon Ik heb Hem uitgekozen. Luistert naar Hem."
Met andere woorden probeer Hem maar te volgen, zijn levensweg te gaan. Petrus wil wel blijven in dat Licht dat geen duisternis kent. Blijven in die Vrede en Liefde die de drie leerlingen van Jezus ervaren. Maar Jezus gaat met hen terug naar de realiteit van het leven. Het leven dat ook wij kennen.
Kunnen wij door zelf te veranderen Leven aan het licht laten komen zoals Jezus dat bedoeld heeft. Nieuw Leven. Een weg van Vrede en Liefde. Een leven van licht zonder duisternis. Ik wens u, jullie, ons allen een goede voorbereiding op dat Licht van Pasen. Dat ook wij hierdoor mogen groeien in het Leven.
Willy Rekveld, parochievicaris