Vakantieplannen
In juli ga ik op retraite. Wat doe je dan?
En of ik niet liever op vakantie ga? Het is immers altijd heel plezierig met collega's zomervakantie te houden. En vanuit het huisje veel te ondernemen.
Maar sinds corona-tijd wil ik ook wat anders. Dat geef ik dit jaar voorrang.
Opnieuw leren bidden. En de Bijbel zodanig lezen dat ik door de tekst echt in gesprek raak met God. Ik wil eens zien of dat lukt.
Meer mét God te spreken dan over God.
Ik ken daarvoor al sinds mijn studententijd een plek die helemaal niet bij me lijkt te passen, omdat ze afgelegen is: de Willibrordsabdij dichtbij Doetinchem. Het programma is eeuwenoud. Een stoere benedictijner dagindeling van gebed, lezing, stilte, en sober vieren in een kale kapel.
Het is me steeds meer gaan fascineren. Het vraagt onthaasting die ook al niet bij me lijkt te passen.
En toch, wat heb ik er zin in, voor wat langere, onafgebroken, tijd het verstilde leven van de monniken te ervaren. Hun programma op die prikkelarme plek mee te maken. Het werk van God in me te laten gebeuren.
Ik ben benieuwd. Het kan ook tegenvallen.
Deo Vacare, vrij zijn voor God, is het motto.
Maar dat ben je zomaar niet. Ik niet in ieder geval.
Misschien eerst alvast elke verwachting loslaten.
Paul Daggenvoorde, pastoor
