Willy Rekveld
17 juli 2024
De vakantie komt er weer aan. Of je nu thuisblijft of weggaat, je ervaart dat ook in het leven van alle dag. Een rustige periode ook in de parochie. Even afstand nemen. Niet zoveel vergaderingen. Minder bijeenkomsten.
En toch gaat het leven door. Jezus overziet dat leven. Jezus zegt tot zijn leerlingen: ’Kom tot rust. Ga met mij mee naar een stille plek om wat uit te rusten’. In Marcus 6, 30 -34 kunnen wij dit lezen. Rust en afstand nemen.
Tot Jezus komen en daarmee ook tot jezelf. Met de vraag aan Hem: ‘Wijs mij de weg door het leven?’ Hij voelt medelijden met de vele mensen die Hij ontmoet. Ze zijn als een als schapen zonder herder. De vele vragen bij het leven, het maken van keuzes ook in onze geloofsgemeenschappen. Wat kan wel en wat kan niet? Ze zijn van toen en nu. Ze horen bij het leven.
Het werkjaar loopt bijna ten einde. Ook in onze parochies Zuidoost Twente. Maar nu eerst een periode van rust, van vakantie. Velen zullen er weer op uit trekken naar mooie plekken om hopelijk tot rust te komen. Ik wens u, jullie een mooie vakantie toe. Zij die er op uit trekken en zij die thuis de vakantie doorbrengen. Dat wij elkaar hopelijk weer mogen ontmoeten in goede gezondheid.
Weer uitgerust beginnen aan het leven van alle dag. In een nieuwe fase of in de draad weer oppakken. In de samenleving, maar ook in onze geloofsgemeenschappen. In het verhaal van God en de mensen. Zichtbaar geworden in Jezus, Zijn Zoon. Die voor ons als een herder wil zijn. Hij wil ons een weg wijzen ten leven. Als een herder.
Niet zoals een navigatiesysteem die vele tot dienst zij geweest om op de juiste plek te komen. Maar door met Hem mee te gaan, om tot rust te komen. In het Woord tot ons gesproken. Om tot ware vrijheid te komen. Om zo tot onszelf te komen en tot elkaar ook in de periode na de vakantie. Een fijne periode rustig aan doen en van vrij zijn.
Willy Rekveld, parochievicaris
