Willy Rekveld
20 juni 2024
Een grote menigte volgden Hem (Johannes 6,1-15)
Jezus op weg. Een grote menigte volgen Hem. Zij hadden van Hem gehoord. Zij hadden gezien hoe Hij goed deed aan mensen. In woord en teken was Jezus mensen nabij. De zieken, de kwetsbaren. Wat gebroken is maakt Hij heel.
Heel de mens is hij nabij. Hij gaat de berg op en zet zich daar neer. Hij ziet de mens met open ogen. De grote menigte die Hem zoekt. Aan zijn leerlingen stelt Hij de vraag: Hoe geven wij al deze mensen te eten? Een jongere heeft vijf broden en twee vissen. Dat is voldoende. Jezus dankt hiervoor. Hij gaat in gebed. Hij deelt van wat hij kreeg.
Hij breekt en deelt. Voldoende want door het breken en delen blijft er heel veel over. Hij geeft in liefde. Helend nabij niet alleen in het Woord maar ook in de daad die hij stelt. Het teken van het gedeelde leven.
Ook in onze parochie zijn zulke tekens van nabijheid. Ik denk hierbij aan de kleuters en kinderen die samenkomen in de kerk. Om te luisteren naar woorden van Jezus in alle eenvoud. Ik denk aan dat zij hierin ook tot delen komen. Het meebrengen van producten voor de Voedselbank. Delen vanuit onze overvloed.
Die jonge jongen maakte door zijn vijf broodjes en twee vissen te geven aan Jezus dat voldoende was voor een hele grote groep mensen. Dat mag ons aanzetten om te delen. Te delen zoals de kleuters en kinderen uit onze geloofsgemeenschappen. Dat wij zo in woord en teken elkaar nabij zijn in liefde na het voorbeeld van Hem die zichzelf brak en deelde.
Brood op tafel: een hand gevuld
met wat in het leven geen uitstel duldt:
de honger stillen iedere dag
gewoon wat een mens niet ontbreken mag.
Ik zeg wat mooi dat dat gebeurt in onze parochies. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.
In het breken en delen, vrede en alle goeds.
Willy Rekveld, parochievicaris