Luisteren naar de stem van God
Ik zit net te kijken naar een reclameblok op de televisie. Er wordt mij van alles toegeroepen: "Lees nu vier weken lang autoweek. Ga naar kiosk.nl". "Mooi haar voor een nog mooier prijsje. Kruidvat! Steeds verrassend, altijd voordelig". "Morgen! Papillon bij RTL 7".
Maar het kunnen ook stemmen uit een ver verleden zijn: ‘Ruim je rommel op!’ ‘Doe dit! Doe dat!’ Of het kan een appje zijn: ‘Kan bericht op Facebook niet delen’.
’Oh jé’, denk ik: ‘Moet ik hier iets mee?’ Een constante stroom van mensen, apparaten, die aandacht vragen en dan komt er net een collega voorbij, die een maand lang in een wolk van stilte heeft geleefd.
Hoe anders is het leven in een klooster. Ik ken het uit eigen ervaring. De stilte kan verkwikkend zijn. Als je voorbij je eigen stroom van gedachten en onrust raakt, kan er ruimte ontstaan om te luisteren naar wat – ik vind het een groot woord – naar wat God je te vertellen heeft.
In het evangelie van zondag 6 augustus (Mt. 17,1-9) klinkt voor Petrus, Johannes en Jacobus een stem uit de hemel, die zegt: ‘Dit is mijn Zoon, de Uitverkorene, luistert naar Hem.’
Dat is – denk ik – waar het in het leven op aan komt; dat je veel naast je neer kunt leggen, maar je oor leent aan wat Jezus je te zeggen heeft. Daarvoor moet je de weg naar binnen gaan. En daar moet je tijd en ruimte voor nemen.
Hij heeft veel te vertellen. Als je daar nieuwsgierig naar bent, moet je de Bijbel er maar eens bij pakken, of naar de kerk gaan, of bidden, of gewoon maar even stil zijn ….
pastoraal werker Frank de Heus
