Frank de Heus
27 november 2024
‘Dat ge stand moogt houden’, daarmee eindigt het evangelie van komende zondag (Lucas Lc. 21, 25-28. 34-36). En daarmee begint dus ook de Adventstijd. Vier weken van voorbereiding op het feest van Kerstmis. In de kerk: gééstelijke voorbereiding.
Vandaar de kleur paars, die je overal terug ziet komen. Dat is de kleur van boete en bezinning. Boete wil zeggen ‘heel maken’. Denk maar aan het boeten van visnetten. Wat kapot is wordt hersteld. Net als in de vastentijd voor Pasen zou je deze tijd kunnen benutten om net eens wat meer dan anders je best te doen voor goede verhoudingen tussen jou en je medemens.
Advent is ook de tijd van de sobere liturgie. Ze wil meer nog dan anders tot nadenken stemmen. Uiteindelijk dus bedoeld om ‘stand te houden’, ‘overeind te blijven’. De kop hooggeheven en fier in de wind!
Afgelopen week beweerde een politica, dat godsdienst en geloof maar beter achter de voordeur kunnen blijven. Daar zou de samenleving beter mee af zijn. Ik bestrijd dat. Naast ellende (natuurlijk dat ook) heeft religie, heeft godsdienst mensen ook heel veel goeds gebracht. Als ik voor het christelijk geloof spreek.
Op zondag zitten mensen uit allerlei lagen van de samenleving en met heel verschillende achtergronden gebroederlijk en -zusterlijk naast elkaar aan één tafel. Kwetsbare medemensen worden gekoesterd. Het eigen geweten wordt met regelmaat gepeild. Geloof biedt mensen troost, kracht, hoop. En geloof vormt. Dat is wat de bewuste politica niet begrijpt.
Geloof doordrenkt je hele leven, je doen en laten, je denken en voelen. Dat kun je niet thuis bij de deur achterlaten. Dat neem je ook met je mee het openbare leven in.
Dus houdt stand! Christenen zijn geroepen om als gist en zout te zijn en de maatschappij niet onberoerd te laten!
Frank de Heus, pastoraal werker
