In deze weken gedenken we de bevrijding van onze streek 80 jaar geleden. Op 1 april 1945 zijn Boekelo, Beckum, Haaksbergen en Enschede als eerste plaatsen in Twente bevrijd. Het was eerste Paasdag.
Mijn vader, die heel zijn leven in Enschede heeft gewoond, was op die dag op weg naar de kerk. Maar ‘er was geen kerk’, zo werd hem duidelijk toen hij op de Oude Markt aankwam. Had ik hem maar gevraagd hoe het toen was in de stad. Waren er veel mensen, waren er soldaten, was de sfeer bedrukt, gespannen of heerste er een jubelstemming …
Maar ik denk eigenlijk, dat hij geen antwoord op mijn vraag had kunnen geven. Want bij de herinnering aan die morgen overviel mijn vader iedere keer weer een gevoel van totale verwarring. Dat kon je aan hem zien en dat kon je horen aan zijn stem: ‘er was geen kerk’. Het is de enige keer in zijn leven – tot corona kwam - dat hij met Pasen niet naar de kerk is geweest. Hij kon het niet bevatten.
Maar misschien, zo denk ik nu, heeft hij het Paasgeloof op die Paasmorgen wel meer aangevoeld dan ooit. Staande daar op het kerkplein als Maria Magdalena in de tuin bij dat lege graf, niet wetend wat te denken, wat te doen, wat te geloven.
Zou het dan toch echt waar zijn? Zou met deze dag de verandering van de wereld begonnen zijn? De schepping hersteld, geheeld, vernieuwd? Zou het zo zijn? Omdat Pasen het feest van de hoop is. Hoop, ondanks alles.
Van harte een zalig Pasen gewenst.
door José van den Bosch-van Os, pastoraal werkster
