Frank de Heus
22 mei 2024
Zondag van de H. Drie-eenheid
Ik kan in grote verwarring raken als ik voor de goed gevulde schappen van de supermarkt sta en een toetje uit moet kiezen. Wat zal ik kiezen? Ik zie vla, vruchtenyoghurt en volle kwark. ‘Hmm! Lekker!’ klinkt er in mijn hoofd. Het water loopt mij al in de mond. ‘Maar het zijn ook dikmakers!’, zegt een andere stem. Moet ik kiezen voor fruit? Zeer gezond! Of plantaardige mousse. Veganistisch? Het kan even duren voordat ik eruit ben.
Het zijn allemaal verschillende stemmen in mijn hoofd, maar het is allemaal ‘Frank de Heus’. Ik ben het allemaal zelf.
Zo kun je ook de ‘Drieëenheid’ denken, het Godsbeeld bij uitstek in het christendom. Komende zondag, 26 mei, vieren we die Drieëenheid. God is één. Dat delen we met joden en moslims. Maar God is óók drie. Dat is als met die verschillende stemmen in mijn hoofd. Vader, Zoon en heilige Geest zijn van elkaar te onderscheiden, maar niet te scheiden. We geloven in één God.
Je zult misschien zeggen: ‘Wat een geneuzel’. ‘Wat koop je ervoor?’. Nu, heel wat. Want geloven in ‘eenheid in verscheidenheid’ – want dat is het – heeft gevolgen voor hoe je in de wereld staat en bijvoorbeeld naar de samenleving kijkt. We streven als christenen naar eenheid. Wij horen als mensen bij elkaar. Niemand moet erbuiten vallen.
Maar eenheid kan ook benauwend worden. Er moet ruimte zijn voor verscheidenheid, voor ‘anders zijn’. Zonder die eenheid uit het oog te verliezen. Anders raken we elkaar kwijt en is er geen ‘samen-leven’ meer. Dat vraagt een voortdurend zoeken naar de juiste balans. Thuis in je gezin. Op je werk. In de grote samenleving. Voor iedere mens een grote opdracht én uitdaging!
Frank de Heus, pastoraal werker