Frank de Heus
6 januari 2025
‘Zalig Nieuwjaar!’ Dat wens ik jou toe, als je blij en vol goede moed het nieuwe jaar bent binnengegaan, maar nog meer als je vol zorg en onzeker de drempel overging. Heel ons menselijk leven is immers onzeker.
‘Wat zal dit jaar ons brengen?’ Misschien heb je zoiets wel gezegd bij de jaarwisseling, of minstens gedacht? Want ook de grootste optimist onder ons voelt, dat ons leven kwetsbaar is. Er kan van alles gebeuren: Mooie dingen, maar even goed kun je ziek worden of andere tegenslagen tegenkomen. En diep in ons hart weten we, dat we eens zullen sterven. Elke dag staan er rouwadvertenties in de krant. Vaak van heel oude mensen, maar soms ook van jonge mensen. We gooien die onzekerheid liefst een heel eind van ons af. ‘Niet aan denken. Gewoon doorleven’, zeggen we dan.
Toch kan de onzekerheid van ons leven ons verder helpen. We zien immers allemaal uit naar iets of iemand bij wie je veilig bent en bij wie je niets kan overkomen. Zulke mensen ontmoet ik vaak genoeg. Ik ontmoet zelfs mensen die zich in alle onzekerheid toch rustig en geborgen voelen. Soms tot hun eigen verbazing. Ze kunnen je niet uitleggen, wat dat is. Woorden zijn er niet voor. Alsof iets van een onzichtbare wereld je van binnen rust geeft. Het kan voelen als een warm bad van heerlijk levend water, dat je helemaal omgeeft. En soms is het opeens weer weg. Zomaar verdwenen.
Als we in de kerk iemand dopen, dan drukken we met het water van de doop precies dát uit. Dat God je als water wil omgeven; altijd bij je is en jou altijd wil dragen. Jezus zelf heeft dat zo ervaren, toen Hij gedoopt werd in de rivier de Jordaan. Dat vieren we komende zondag.
Frank de Heus, pastoraal werker
