Deadline
De deadline, de uiterste datum voor het inleveren van de column, komt er weer aan. Het is nu maandag en mijn deadline is woensdag.
Mijn column met de meest geschikte gedachte. Dat is best moeilijk. Want als schrijver gaat je denken alle kanten op. Ik besluit net als de andere keren gewoon bij het moment te blijven.
Veel jonge mensen voelen zich opgejaagd, willen niets missen. “Het moet vandaag nog af. Volgende week moet ik het onderzoek afronden en inleveren”, hoor ik jongeren wel eens zeggen. De Jumbo- reclame over ‘toetsweek’ speelt hier ook op in. De stress bestaat voor het hele gezin als de deadline, de uiterste (in)leverdatum of sluitingsdatum er aan komt. Herkenbaar.
De deadline, een interessant gegeven. Ik begin te schrijven en zie wel waar ik uitkom. Ik laat me leiden door mijn gedachten. Zoveel columns heb ik nog niet geschreven, dus ervaren ben ik niet.
In mijn werk heb ik wel vaak met deadlines te maken: jongeren moeten zich aanmelden voor een bepaalde datum. Dan kan ik door met de gast of kan ik zeggen dat het bv. niet doorgaat. Dat heeft dan met een derde speler in het programma te maken. Die wil ook weten waar-ie aan toe is.
Geloven heeft geen deadline. Je mag in alle rust onderzoeken of je gelooft. God vraagt geen uiterste inleverdatum van je onderzoek. Je mag er jaren over doen.
Ik raad je aan om dat te doen met anderen samen, bv. m.b.v. “De Kletspot” In alle rust, om de inzichten te verbreden.
Ans te Lintelo, jongerencoördinator