Ondersteun ons met een gift

“Er zullen tekenen zijn aan de zon, maan en sterren
en op de aarde zullen volkeren in angst verkeren,
radeloos door het gebulder van de onstuimige zee.
De mensen zullen het besterven van schrik,
in spanning om wat de wereld gaat overkomen.
Want de hemelse heerscharen zullen in verwarring geraken.
Dan zullen zij de Mensenzoon zien komen op een wolk,
met macht en grote heerlijkheid.
Wanneer zich dit alles begint te voltrekken,
richt u dan op en heft uw hoofden omhoog,
want uw verlossing komt nabij.”

(Lucas 21, 25-28)

Met deze woorden van de evangelist Lucas hebben we dit jaar de Advent ingezet. Voor mij zijn het geen woorden uit een ver verleden. De oorlog in Oekraïne, de stuurloze politiek, de verruwing van onze omgangsvormen, het opwarmen van de aarde, jonge mensen in mijn omgeving die kampen met een burnout of de gevolgen van Covid, parochianen die verdrietig en boos zijn om het verlies van hun kerk… Moeten, kunnen we nog wel Kerst vieren?

Ik denk van wel, want als wij het feest van de vrede niet meer vieren, de hoop levend houden, wat blijft er dan nog van en voor ons over?

Van een pastor in Warnsveld leerde ik ooit, dat je angst altijd bij je hebt, maar dat vertrouwen gewekt moet worden. Dat spreekt voor mij ook uit deze tekst van Lucas. Er is genoeg om bang van te worden in deze wereld. Genoeg om je zorgen om te maken.

Maar weet dat als de nood het hoogst is, de redding nabij kan zijn. Dat zie je niet als jij je hoofd buigt, je schouders laat zakken. Dat zie je pas, als jij je opricht en je hoofd omhoog heft. Wat mij betreft naar de hemel. Daar komt onze redding vandaan. Daar haal je de kracht en de hoop vandaan om het ondraaglijke te dragen, om voorbij je littekens en kwetsuren verder te kunnen gaan, zin en plezier in het leven te vinden. In de voetsporen van Jezus te gaan.

Uitzien naar de verlosser is niet als uitzien naar autocratische heersers, die alles wel even voor ons zullen regelen. Dan maak jij je afhankelijk van de grillen van een ander. Uitzien naar de verlosser is het heft in eigen hand nemen. In woorden van Johannes: ‘de bergen slechten, de dalen vullen’.

Alles wat de komst van de liefde in jouw leven in de weg staat uit de weg ruimen om daar de rode loper voor uit te leggen. En als je dat doet, zul je zien, dat het wonder gebeurt. Dat de vrede geboren wordt. In jouzelf. Tussen jou en de ander. Ik wens je zalig Kerstmis met al degenen die je dierbaar zijn!

Frank de Heus, pastoraal werker